Na Antiguidade, equações eram escritas por extenso, sem símbolos

Ganz früher in der Antik worre mathematische Gleichunge ausgeschrieb – ganz ohne Symbole

Ich woor nächst vom Stuhl runnergefall, wie Derek Muller vom Online-Kanal Veritasium im Video newebei erwähnt hot, dass mathematische Gleichunge in der Antik in Worte unn Bilder uffgeschrieb worre.

In sein berühmte Summa de Arithmetica von 1494 beschreibt der Italiener Luca Pacioli Gleichunge noch ganz ohne Symbole… statt dem horr’er ‘s in vollstänniche Sätze ausgeschrieb. Ei en typisches Beispiel laudt so:

“Uno quadrato et cinque cose equale a sei.”

Das hesst: En Quadrat unn fünnef Dinge sinn gleich sechs. Mit “cosa” (Ding) mente ma’ do die Unbekannte (“x”), unn “quadrato” war ihr Quadrat (“x²”).

Formle wie x² + 5x = 6 hot ‘s noch net ‘geb. Also Gleichunge worre alswie ausformulierte Rechenuffgabe notiert.

Natearlich sollte ich das längst gewusst honn. Es iss jo echentlich logisch. Unn doch hatt die Info sicherlich schon mol koorz bei mear oongekloppt, nuar um dann geräischlos wieder doorrich das annre Oahr rauszuschwebe.

Awer hiedasmol, doorrich die ene Erklärung, iss se mear weerklich oon’komm. Unn plötzlich honn ich ’s voar mear: Voar der Alschebra, voar der Symbole, voar der Schulbücher mit ihre Formle, do woor das Denke in Bilder. Do woor das Zähle mit Geschichte, das Rechne mit Erzählunge.

So viel Wisse, das mear heitztooch in starre Zeiche verpacke, hot emol echt gelebt … awer in Sproch, in Form, in Voarstellungskraft.

Der Moment woor für mich meh alswie en mathematische Randnotiz. Es woor jo en Blick zurück uff das, was Lerne wirklich kann sin. Unn vielleicht en klen Oonstoss, der Geschicht vom Wisse meh Platz gewe, ijo gell?!


Na Antiguidade, equações eram escritas por extenso, sem o uso símbolos como se faz hoje em dia

Quase caí da cadeira quando o Derek Muller, do canal inline Veritasium, mencionou em vídeo que, na Antiguidade (ou melhor, isso bem nos primórdios) as equações eram de fsto escritas em palavras e imagens/figuras, usavam-se objetos físicos, concretos, reais.

Na célebre Summa de Arithmetica de 1494, o italiano Luca Pacioli descreve equações usando palavras completas, nada de “x” ou “=”. Um exemplo clássico seria algo como:

“Uno quadrato et cinque cose equale a sei.”

Ou seja: um quadrado e cinco coisas são iguais a seis. Nessa linguagem, “cosa” (coisa) era o que hoje chamamos de incógnita (“x”), e “quadrato” era o quadrado dela (“x²”).

Fórmulas como x² + 5x = 6 ainda não existiam … tudo era escrito como se fosse um problema contado, em forma de frase.

Claro que eu deveria saber disso. Mas, como tanta coisa na vida, essa informação com certeza atravessou na minha cabeça anos atrás, só que daí ela obviamente nunca colou de fato na minha cuca.

Dessa vez, com aquela descrição explicativa, a coisa me bateu em cheio, me tocou mesmo. E me fez ver tudo de outro jeito: antes da álgebra, antes dos símbolos e fórmulas escolares, existia o pensar em imagens, o calcular por meio de histórias.

Grande parte do que hoje aprendemos como matemática fundamental “dura” já foi algo vivo, tendo aparecido primeiro a partir de objetos e de linguagem descritiva, de imaginação sistematizada, de construção do sentido.

Esse detalhe me fez lembrar que o conhecimento humano não começou com equações prontas. Mas sim, começou com a busca por entendimento. E talvez valha a pena a gente se manter consciente disso.


Video mencionado: Veritasium no TikTok | Parte 1: How to solve a quadratic equation

Playlist: Imaginary Numbers

#IchSprecheDeitsch #RiograndenserHunsrückisch #HistóriaDoConhecimento #Veritasium #TikTokDidSomething

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *